Het christendom van Nicea wordt de staatsgodsdienst van het Romeinse rijk

In de loop van de 4e eeuw raakte het christelijke lichaam verteerd door debatten over orthodoxie, dwz welke religieuze doctrines de juiste zijn. Tegen het begin van de 4e eeuw creëerde een groep in Noord-Afrika, later donatisten genaamd, die geloofden in een zeer rigide interpretatie van het christendom die velen buitensluit die het geloof hadden opgegeven tijdens de vervolgingen van Diocletianus, een crisis creëerde in het westelijke rijk. Een kerkelijke synode, of concilie, werd bijeengeroepen in Rome in 313, gevolgd door andere in Arles in 314. Laatstgenoemde werd voorgezeten door Constantijn, terwijl hij nog een junior keizer was. De concilies oordeelden dat het donatistische geloof ketterij was, en toen de donatisten weigerden te herroepen, lanceerde Constantijn de eerste vervolgingscampagne van christenen tegen christenen. Dit was slechts het begin van imperiale betrokkenheid bij de christelijke theologie.

Afbeelding 192B | Zilveren ring met Chi Rho-symbool gevonden op een 4e-eeuwse christelijke begraafplaats in het laat-Romeinse Tongeren, een van de oudste bewijzen van een christelijke gemeenschap in België, Gallo-Romeins Museum (Tongeren) | Anoniem / openbaar domein

Auteur : Stephen Baskolan

Referenties:

Geschiedenis en uitbreiding van het christendom van zijn oorsprong tot de 5e eeuw

Christendom in de late oudheid en het Midden-Oosten