Historische studie van de Talmoed kan worden gebruikt om een verscheidenheid aan problemen te onderzoeken. Men kan vragen stellen, geïllustreerd door: Gaan de bronnen van een bepaalde sectie uit de levensduur van de redacteur? In hoeverre heeft een sectie eerdere of latere bronnen? Zijn Talmoedische geschillen te onderscheiden langs theologische of gemeenschappelijke lijnen? Op welke manieren komen verschillende secties voort uit verschillende stromingen binnen het vroege judaïsme? Kunnen deze vroege bronnen worden geïdentificeerd, en zo ja, hoe? Onderzoek naar vragen die hierdoor worden geïllustreerd, staat bekend als hogere tekstkritiek. (De term "kritiek" is een technische term die academische studie aanduidt.)
Religieuze geleerden debatteren nog over de precieze modus operandi waarmee de tekst van de Talmuds hun definitieve vorm bereikte. Velen geloven dat de tekst voortdurend werd gladgestreken door het savoraim.
In de jaren 1870 en 1880 hield rabbijn Raphael Natan Nata Rabbinovitz zich bezig met de historische studie van Talmud Bavli in zijn Diqduqei Soferim. Sindsdien hebben veel orthodoxe rabbijnen zijn werk goedgekeurd, waaronder rabbijnen Shlomo Kluger, Joseph Saul Nathansohn, Jacob Ettlinger, Isaac Elhanan Spektor en Shimon Sofer.
Afbeelding 244B | Een vroege druk van de Talmoed (Ta'anit 9b); met commentaar van Rashi | divers / Openbaar domein
Auteur : Tobias Lanslor
Referenties:
Jodendom van zijn oorsprong tot de moderne orthodoxe stroming
Reacties
Een reactie posten