Een enkel antigeen kan worden gezien als een aaneenschakeling van meerdere overlappende epitopen. Veel unieke B-celklonen zijn mogelijk in staat om aan de individuele epitopen te binden. Dit verleent een nog grotere veelvoud aan de algemene respons. Al deze B-cellen kunnen geactiveerd worden en grote kolonies plasmacelklonen produceren, die elk tot 1000 antilichaammoleculen per seconde tegen elk epitoop kunnen afscheiden.
Meerdere klonen detecteren een enkel epitoop
Behalve dat ongelijksoortige B-cellen reageren op ongelijksoortige epitopen op hetzelfde antigeen, kunnen B-cellen die tot ongelijksoortige klonen behoren, bovendien in staat zijn om te reageren op hetzelfde epitoop. Een epitoop dat kan worden aangevallen door vele ongelijksoortige B-cellen, wordt als zeer immunogeen beschouwd. In deze gevallen variëren de bindingsaffiniteiten voor respectieve epitoop-paratoopparen, waarbij sommige B-celklonen antilichamen produceren die sterk aan het epitoop binden en andere antilichamen produceren die zwak binden.
Afbeelding 420A | Stappen van een macrofaag die een ziekteverwekker opneemt | XcepticZP / Public domain | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Phagocytosis_ZP.svg) van Wikimedia Commons
Auteur : Gerald Dunders
Referenties:
Medische microbiologie II: sterilisatie, laboratoriumdiagnose en immuunrespons
Reacties
Een reactie posten