Het uiteindelijke gevolg van tolerantie is een populatie lymfocyten die niet reactief zijn op eigen antigenen, maar die mogelijk vreemde, niet-eigen antigenen kunnen ontdekken, afhankelijk van de willekeurig gerangschikte receptor. Belangrijk is dat lymfocyten alleen tolerantie kunnen ontwikkelen voor antigenen die aanwezig zijn in het beenmerg (voor B-cellen) en thymus (voor T-cellen).
B-celtolerantie
Onrijpe B-cellen in het beenmerg ondergaan een negatieve selectie wanneer ze zelfpeptiden binden.
Goed functionerende B-celreceptoren onthullen niet-eigen antigeen of pathogeen-geassocieerde moleculaire eiwitten (PAMP's).
Belangrijkste resultaten van autoreactiviteit van BCR's
Afbeelding 499A | Deze figuur toont de methode van B-celselectie in het beenmerg. | Immcarle64 / Attribution-Share Alike 4.0 International | Page URL : (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:B_cell_central_tolerance.png) van Wikimedia Commons
Auteur : Franklin Walzem
Reacties
Een reactie posten