Periode na de burgeroorlog (1949-1976)

De overwinning van 1949 was voor Mao een bevestiging van hypothese en praktijk. "Optimisme is de grondtoon van Mao's intellectuele oriëntatie in de periode na 1949". Mao herzag de hypothese assertief om deze in verband te brengen met de recente praktijk van socialistische constructie. Deze herzieningen zijn duidelijk in de 1951-versie van On Contradiction. "In de jaren dertig, toen Mao over tegenstrijdigheid sprak, bedoelde hij de tegenstrijdigheid tussen subjectief denken en doelrealiteit. In het dialectisch materialisme van 1940 zag hij idealisme en materialisme als twee mogelijke correlaties tussen subjectief denken en doelrealiteit. In de jaren veertig van de vorige eeuw zag hij introduceerde geen recente elementen in zijn begrip van de contradictie tussen subject en object. In de 1951-versie van On Contradiction zag hij contradictie als een universeel principe dat ten grondslag ligt aan alle ontwikkelingsprocessen,nog steeds met elke tegenstrijdigheid die zijn eigen bijzonderheid bezit ".

Afbeelding 046B | Britse premier Winston Churchill, president van de Verenigde Staten Franklin D. Roosevelt en Stalin, de grote drie geallieerde leiders tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Jalta-conferentie in februari 1945 | Amerikaanse overheidsfotograaf / publiek domein

Auteur : Willem Brownstok

Referenties:

Geschiedenis van het communisme en het marxisme-leninisme: Vanaf het begin tot verval

Varianten van het communisme in de wereld: Stalinisme, maoïsme en eurocommunisme