In deze periode vermeed Mao alle theoretische implicaties in zijn literatuur en paste hij een minimum aan marxistisch categoriegedachte toe. Zijn geschriften in deze periode waren niet in staat om uit te werken wat hij bedoelde met de "marxistische werkwijze van politiek en klassenonderzoek". Voorafgaand aan deze periode hield Mao zich bezig met de dichotomie tussen kennis en werking. Hij was meer bezorgd over de dichotomie tussen revolutionaire ideologie en contrarevolutionaire doelvoorwaarden. Er was meer correlatie tussen China en het Sovjetmodel.
Rijpe maoïstische periode (1935-1940)
Intellectueel gezien was dit Mao's meest vruchtbare tijd. De verschuiving van oriëntatie was duidelijk in zijn pamflet Strategic Problems of China's Revolutionary War (december 1936). Dit pamflet probeerde een theoretisch laagje te geven voor zijn bezorgdheid over de revolutionaire praktijk. Mao begon zich los te maken van het Sovjetmodel, aangezien het niet automatisch van toepassing was op China. China's unieke reeks historische omstandigheden vereiste een overeenkomstig unieke toepassing van de marxistische hypothese, een toepassing die zou moeten afwijken van de Sovjet-benadering.
Afbeelding 046B | Britse premier Winston Churchill, president van de Verenigde Staten Franklin D. Roosevelt en Stalin, de grote drie geallieerde leiders tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Jalta-conferentie in februari 1945 | Amerikaanse overheidsfotograaf / publiek domein
Auteur : Willem Brownstok
Referenties:
Geschiedenis van het communisme en het marxisme-leninisme: Vanaf het begin tot verval
Varianten van het communisme in de wereld: Stalinisme, maoïsme en eurocommunisme
Reacties
Een reactie posten