In de Acts of the Apostles van het recente Testament (waarvan de historische juistheid in twijfel wordt getrokken) en de brief aan de Galaten staat dat een vroege joodse christelijke gemeenschap zich concentreerde op Jeruzalem, en dat de leiders naar verluidt Petrus, Jakobus, de broer van Jezus, en Johannes de Apostel. De gemeenschap in Jeruzalem "nam een centrale plaats in tussen alle kerken", zoals blijkt uit de geschriften van Paulus. Petrus, naar verluidt gelegitimeerd door de verschijning van Jezus, was de eerste leider van de ekklēsia in Jeruzalem., "de Broeder van de Heer", wat kan verklaren waarom de vroege teksten weinig informatie bevatten met betrekking tot Petrus. Volgens Lüdemann, in de discussies met betrekking tot de strikte naleving van de Joodse regelgeving,de meer conservatieve factie van James the Just kreeg de overhand op de meer liberale positie van Peter, die spoedig zijn invloed verloor. Volgens Dunn was dit geen 'machtsovername', maar een resultaat van Petrus 'betrokkenheid bij zendingsactiviteiten. De familieleden van Jezus kregen gewoonlijk een speciale positie binnen deze gemeenschap, wat bovendien bijdroeg tot het overwicht van Jakobus de Rechtvaardige in Jeruzalem.
Afbeelding 164B | Jakobus de Rechtvaardige, wiens oordeel werd aangenomen in het apostolisch decreet van Handelingen 15: 19–29 | Anoniem / openbaar domein
Auteur : Martin Bakers
Referenties:
Geschiedenis en uitbreiding van het christendom van zijn oorsprong tot de 5e eeuw
Reacties
Een reactie posten