De oudste nog bestaande chemische methode van buskruit dateert uit 1044 in de vorm van het militaire handboek Wujing Zongyao, in het Engels ook bekend als de Complete Essentials for the Military Classics, dat een verzameling feiten over Chinese wapens bevat. De Wujing Zongyao diende als een opslagplaats van verouderde of fantasievolle wapens, en dit gold op dezelfde manier voor buskruit, wat suggereert dat het al lang voor de uitvinding van wat vandaag als conventionele vuurwapens zou worden beschouwd, was bewapend. Dit soort buskruitwapens heeft een assortiment van vreemde namen, zoals geïllustreerd door 'vliegende brandknots voor het onderwerpen van demonen', 'caltrop vuurbal', 'tienduizend vuurvliegende zandmagische bom', 'grote bijennest', 'brandende hemel fel vuur niet te stoppen bom "," vuurstenen "die "vliegende zwaluwen", "vliegende ratten", "vuurvogels" en "vuurossen" vrijgaf. Uiteindelijk gaven ze toe en smolten ze samen tot een kleiner aantal dominante soorten wapens, met name buskruitpijlen, bommen en geweren. Dit was hoogstwaarschijnlijk omdat sommige wapens te zwaar of ondoelmatig werden geacht om in te zetten.
Afbeelding 720A | Afbeelding van vuurpijlen bekend als "goddelijke motorpijlen" (shen ji jian 神 機 箭) van de Wubei Zhi (1621). 茅 元 儀 / Openbaar domein
Auteur : Daniel Mikelsten
Referenties:
Geschiedenis van wapens en militaire technologie sinds de oprichting
Reacties
Een reactie posten