De belangrijkste Atlantische slavenhandelaren, gerangschikt naar handelsvolume, waren de Portugezen, de Britten, de Spanjaarden, de Fransen, de Nederlanders en de Denen. Verscheidene hadden buitenposten opgericht aan de Afrikaanse kust waar ze slaven kochten van lokale Afrikaanse leiders. Deze slaven werden beheerd door een factor, die aan of nabij de kust was gevestigd om de verzending van slaven naar de moderne wereld te bespoedigen. In afwachting van verzending werden slaven in een fabriek opgesloten. De huidige schattingen zijn dat ongeveer 12 miljoen tot 12,8 miljoen Afrikanen over een periode van 400 jaar over de Atlantische Oceaan werden verscheept.: Het aantal dat door de handelaren werd gekocht was aanzienlijk hoger, aangezien de passage een hoog sterftecijfer had met ongeveer 1,2 à 2,4 miljoen mensen die stierven tijdens de reis en miljoenen anderen stierven in kruidenkampen in het Caribisch gebied na aankomst in de moderne wereld.Miljoenen slaven stierven op dezelfde manier als gevolg van slavenaanvallen, oorlogen en tijdens transport naar de kust voor verkoop aan Europese slavenhandelaren. Tegen het begin van de 19e eeuw traden verschillende regeringen op om de handel te verbieden, ondanks dat er nog illegale smokkel plaatsvond. In het begin van de 21e eeuw hebben verschillende regeringen excuses aangeboden voor de transatlantische slavenhandel.
Afbeelding 561A | Reproductie van een strooibiljet dat reclame maakt voor een slavenveiling in Charleston, South Carolina, in 1769. | Onbekende auteur / publiek domein
Auteur : Martin Bakers
Referenties:
Geschiedenis van de slavernij: Van de oudheid tot het Spaanse kolonialisme in Amerika
Reacties
Een reactie posten