In de tweede helft van de 19e eeuw bleven verschillende linkse organisaties in heel Europa campagne voeren tegen de vele autocratische rechtse regimes die toen aan de macht waren. In Frankrijk richtten socialisten een regering op die bekend staat als de Commune van Parijs na de val van Napoleon III in 1871, maar ze werden al snel omvergeworpen en veel van hun leden geëxecuteerd door contrarevolutionairen. Ondertussen sloten Karl Marx en Friedrich Engels zich aan bij de Duitse sociaaldemocratische partij die in 1875 was opgericht, maar die in 1879 door de Duitse regering werd verboden en vervolgens werd geleid door bondskanselier Otto von Bismarck, die het als een politieke bedreiging beschouwde. Van zijn revolutionaire aard en toenemend aantal aanhangers. In 1890 werd de partij opnieuw gelegaliseerd en tegen die tijd had ze de marxistische principes volledig overgenomen.Het behaalde vervolgens een vijfde van de stemmen bij de Duitse verkiezingen en enkele van zijn leiders, geïllustreerd door August Bebel en Wilhelm Liebknecht, werden bekende publieke figuren.
Afbeelding 006B | De Communistische Internationale publiceerde van 1919 tot 1943 een theoretisch tijdschrift van dezelfde denominatie in verschillende Europese talen Origineel geüpload door Carrite (overgedragen door Bagratun) / publiek domein | URL: (https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Communist-International-1920.jpg) van Wikimedia Commons.
Auteur : Tobias Lanslor
Referenties:
Geschiedenis van het communisme en het marxisme-leninisme: Vanaf het begin tot verval
Evolutie van het communisme: Van pre-marxisme tot de Russische revolutie
Reacties
Een reactie posten