De nadruk werd gelegd op vrouwelijk werk, wat op zijn beurt leidde tot een sociale constitutie waarin de meerderheid van de slaven vrouwelijk was. Op dezelfde manier werden polygame relaties alom populair onder de Illinois, waarin secundaire vrouwen alleen werden beschouwd en behandeld als slaven. Vrouwelijke slaven hadden weinig tot geen controle over hun lichaam en mochten hun toekomstige echtgenoten niet kiezen. Dit werd gedaan om de productiviteit te maximaliseren en ervoor te zorgen dat aan de eisen van de bizoneconomie werd voldaan. Wat de Illinois betreft, was het vrouwelijk lichaam alleen goed voor voortplanting en arbeid. Vandaar dat vrouwen en andere slavinnen vervelende taken werden gedelegeerd, blijkend uit het verwerken en drogen van het vlees en het gebruik van bizonhuiden voor decoratieve doeleinden, kleding en diplomatieke geschenken. Het voltooien van deze taken was niet eenvoudig, hoewelomdat het vrouwen en slavinnen nodig had om samen te werken en het werk onder elkaar te verdelen. Desalniettemin valt niet te ontkennen dat slavernijpraktijken de bizononderneming ten goede kwamen, vrouwen en slavinnen waren degenen die de dupe werden van deze bloeiende economie.
Afbeelding 622A | modern Frankrijk, 1750 | JF Lepage / Attribution-Share Alike 3.0 Unported
Auteur : Mikael Eskelner
Referenties:
Geschiedenis van de slavernij: Van de oudheid tot het Spaanse kolonialisme in Amerika
Slavernij in de hedendaagse islam en in de voormalige koloniën van Amerika
Reacties
Een reactie posten