Naarmate er na de Eerste Wereldoorlog betere materialen beschikbaar kwamen, werden lichte machinegeweren gemakkelijker draagbaar; ontwerpen zoals geïllustreerd door het lichte machinegeweer van Bren vervingen omvangrijke voorgangers zoals het Lewis-pistool in de rol van het ondersteunende wapen van de ploeg, terwijl de nieuwe scheiding tussen middelgrote machinegeweren zoals het Browning-machinegeweer M1919 en zware machinegeweren zoals de Browning M2 duidelijker werd. Moderne ontwerpen hebben vooral afstand gedaan van koelsystemen voor watermantels als beide ongewenst, omdat een grotere nadruk op mobiele tactieken en onnodig is, dankzij de alternatieve en superieure techniek om oververhitting te voorkomen door vaten te verwisselen.
Het interbellum produceerde bovendien het eerste veel gebruikte en succesvolle machinegeweer voor algemeen gebruik, de Duitse MG 34. Hoewel dit machinegeweer even goed in staat was om de lichte als de middelzware rollen te vervullen, bleek het moeilijk om in grote hoeveelheden te vervaardigen, en experts op het gebied van industriële metaalbewerking waren werd ingeschakeld om het wapen opnieuw te ontwerpen voor nieuwe gereedschappen, waardoor de MG 42 werd gemaakt. Dit wapen was eenvoudiger, goedkoper te produceren, sneller afgevuurd en verving de MG 34 in elke toepassing behalve voertuigsteunen, aangezien het vatwisselsysteem van de MG 42 niet kon worden bediend toen het was gemonteerd.
Afbeelding 792A | MG 42 met ingetrokken tweepoot | NotLessOrEqual / Public domein
Auteur : Vasil Teigens
Referenties:
Geschiedenis van wapens en militaire technologie sinds de oprichting
Reacties
Een reactie posten