Pas na de legalisatie van het christendom, die begon onder Constantijn I in 313 n.Chr., Begonnen de verschillende overtuigingen van de proto-orthodoxe kerk uniform te worden en geformuleerd als dogma, door middel van de canons die door de Algemene Raden waren afgekondigd. Het eerste bekende gebruik van de term 'ketterij' in een civielrechtelijke context was in 380 door het 'Edict van Thessaloniki' van Theodosius I. Voordat dit edict werd uitgevaardigd, had de kerk geen door de staat gesponsorde steun voor een bepaald juridisch mechanisme. Om tegen te gaan wat het als 'ketterij' beschouwde. Door dit edict vervaagde in zekere zin de grens tussen de spirituele autoriteit van de katholieke kerk en de jurisdictie van de Romeinse staat. Een van de resultaten van deze vervaging van kerk en staat was een verdeling van de staatsbevoegdheden op het gebied van rechtshandhaving tussen de kerk en de staatsautoriteiten,waarbij de staat handhaaft wat hij als orthodoxe leer beschouwde.
Afbeelding 171B | Constantijn brandende Ariaanse boeken, illustratie uit een compendium van canonregulering, ca. 825 | bestand: James Steakley; kunstwerk: Onbekend / Openbaar domein
Auteur : Mikael Eskelner
Referenties:
Geschiedenis en uitbreiding van het christendom van zijn oorsprong tot de 5e eeuw
Christendom in de periode vóór Nicea, kerkvaders en vervolging van christenen
Reacties
Een reactie posten